İktisadi Kalkınma Vakfı (İKV) Yönetim Kurulu Başkanı Ayhan Zeytinoğlu, Avrupa Parlamentosu (AP) Genel Kurulu’nda kabul edilen “2022 Türkiye Raporu”nun, Türkiye’nin Avrupa Birliği (AB) sürecine katkı sağlama hedefini karşılamadığını belirtti.
Zeytinoğlu, yaptığı yazılı açıklamada, 13 Eylül’de AP Genel Kurulu’nda kabul edilen rapora ilişkin değerlendirmelerde bulundu.
Raporun Türkiye’nin AB sürecine katkı sağlama hedefini karşılamadığını belirten Zeytinoğlu, eleştiri açısından cömert ancak ilişkilere olumlu yön vermesi açısından zayıf bir belge olduğunu belirtti.
İKV Yönetim Kurulu Başkanı Ayhan Zeytinoğlu şunları söyledi:
“AP Raportörü Nacho Sanchez Amor’un hazırladığı raporda, Türkiye’nin aday ülke ve AB için değerli bir ortak olduğu belirtilmesine rağmen, Türkiye ile katılım sürecinin devam edemeyeceği ve ‘paralel ve gerçekçi’ yeni bir sürecin devam edeceği vurgulanıyor. Bunun yerine bir çerçeve bulunması gerekiyor. İlgi alanında önerilen yeni model aslında uzun bir süreç.” Uzun süredir Türkiye’nin AB üyeliğine karşı olanların öne sürdüğü, imtiyazlı ortaklık ya da stratejik ortaklık olarak adlandırılan önerilerin benzeri. İlk kez 2004 yılında Almanya’da Hıristiyan demokratların hazırladığı raporda gündeme gelen imtiyazlı ortaklık, o tarihten bu yana yerine getirilmeyen ve tam üyeliğe alternatif olamayacak bir model oldu. . Bu önerileri kızıştırıp önümüze getirmenin ilişkilere hiçbir faydası yok.”
Türkiye-AB ilişkilerini şu anki durumundan ileriye taşıyacak tek modelin üyelik süreci olduğunu vurgulayan Zeytinoğlu, bunu yeniden canlandırmak için her iki tarafta da çalışmaların olduğunu belirtti.
Zeytinoğlu, “Türkiye için en önemli kural AB reformlarını yeniden canlandırmak. Ancak AB tarafı bu yönde irade göstermediği sürece inandırıcı bir süreci yeniden başlatmak zor görünüyor. AP ilerleme konusunda daha proaktif bir rol üstlenebilirdi ve bu yönde bir adım atabilirdi.” İlişkileri bu yönde canlandırın. Ama onun yerine mülteci meselesi yeniden gündemde.” “Dış politikadaki uyumsuzluğu vurgularken Türkiye’nin bu yöndeki rolüne odaklanmayı seçti. AB’ye üyelik süreci farklı şekillerde baltalanan bir ülkenin AB dış politikasına uyum sağlamasını beklemek çelişkidir. AB ile Türkiye arasında gerçek işbirliği ve entegrasyon için bütünsel bir yaklaşım oluşturmak.” “Bu yaklaşım gereklidir. Bunu ancak üyelik amacı doğrultusunda ilerleyecek bir katılım süreci başarabilir.” değerlendirmesini yaptı.
